اینترنت اشیا چگونه کار می کند؟
بسیاری از ما، داشتن خانههای هوشمند را بسیار رویایی میدانیم.
خانههایی که وسایل منازل، به صورت خودکار وظایف و فعالیتهای روزمرهمان را انجام میدهند.
زمانی که شما میخواهید روز خود را آغاز کنید، زنگ هشداری به صدا در میآید و دستگاه قهوه جوش به صورت اتوماتیک شروع به دم کردن قهوه میکند و در حالی که در منزل خود راه میروید، چراغهای خانه به صورت هوشمند روشن میشوند.
در حالی که برای رفتن به محل کار آماده میشوید، برخی از دستگاههای رایانهای جاسازی شده نیز به دستورات صوتی شما پاسخ میدهند و برنامه روزانه و پیامهای شما را میخوانند و یا اخبار تلویزیونی را روشن میکنند. خودروی سواری هوشمند، شما را از مسیرِ با کمترین ترافیک، به محل کارتان میرساند. در طول مسیر شما میتوانید مطالعه کرده و یا برای دستور جلسات صبح خود آماده شوید.
ما چندین دهه است که چنین چیزهایی را در داستانهای علمی و تخیلی دیده و شنیدهایم، اما اکنون تمامی این رویاها امکانپذیر شدهاند و یا در آستانه به وجود آمدن هستند.
تمام این فناوریها در حال شکلدهی به پایه و اساس حوزهای در علوم کامپیوتر به نام اینترنت اشیا هستند.
اینترنت اشیا (IoT)، که گاهی اوقات با نام اینترنت همه چیز (IoE) خوانده میشود، شامل کلیه دستگاههای تحت وب میباشد، که دادههایی را از محیط اطراف خود، سنسورهای تعبیه شده، سخت افزارهای ارتباطی و پردازشگرها بدست میآورند و سپس تمامی این دادهها را جمعآوری، ارسال و یا پردازش میکنند. این دستگاهها، که معمولاً دستگاههای “متصل” یا “هوشمند” نامیده میشوند، در بعضی از موارد میتوانند با سایر دستگاههای مرتبط نیز صحبت کنند، که به این فرآیند ارتباط ماشین به ماشین (Machine-to-Machine=M2M) گفته میشود. همچنین این دستگاهها براساس اطلاعاتی که از یکدیگر دریافت میکنند، فعالیت خواهند کرد.
افراد میتوانند با این دستگاهها تعامل برقرار کنند، آنها را تنظیم کنند، دستورالعملهایی را به آنها بدهند یا به دادههای آنها دسترسی پیدا کنند، اما نکته قابل توجه این است که این دستگاهها بیشتر فعالیتهای خود را به تنهایی و بدون دخالت انسان انجام میدهند.
همچنین ذکر این نکته بسیار حائز اهمیت است که با وجود این دستگاهها، با ظهور اجزای کوچک تلفن همراه، ماهیت برخط بودن شبکههای خانگی و تجاری موجود امکانپذیر شده است.
دستگاههای اینترنتی متصل به یکدیگر، حجم ترافیک اینترنتی زیادی را ایجاد میکنند، از جمله این موارد میتوان به حجم زیاد دادهها اشاره کرد، دادههایی که که میتوانند عملکرد دستگاهها را مفید و موثر سازند، و حتی میتوانند برای اهداف دیگر نیز مورد بهرهبرداری قرار گیرند. تمام این دادههای جدید و ماهیت اینترنتی بودن این دستگاهها، نگرانیهایی را در خصوص حریم شخصی و امنیت مطرح میکنند.
- آموزش برنامه نویسی کودکان
-
بدافزار چیست؟
به علاوه این فنآوری(اینترنت اشیا)، اطلاعات بلادرنگی را ایجاد کرده است، که در گذشته هرگز با آنها رو به رو نشده بودیم. ما میتوانیم منازل و خانوادهی خود را از راه دور رصد کنیم تا آنها را ایمن نگه داریم. مشاغل گوناگون میتوانند فرایندهای خود را به گونهای بهبود دهند تا بهرهوری، کاهش ضایعات مواد و از دست رفتن زمان با ارزش را به صورت بهینهای تغییر دهند. حسگرهای موجود در زیرساختهای شهری میتوانند به کاهش ترافیک جاده کمک کنند و یا در صورت بروز مشکلی در زیرساختها، به ما هشدار میدهند. دستگاههای هوشمند موجود در اماکن عمومی و محیطهای باز میتوانند تغییر شرایط محیطی را رصد کنند و ما را از بروز حوادث قریب الوقوع آگاه کنند.
به طور کلی میتوان نتیجه گیری کرد که امروزه با پیشرفت در تکنولوژی، اینترنت اشیا به صورت گسترده ای در محیط های گوناگون در حال استفاده است. به طوری که امروزه میتوان شاهد تولید ربات های هوشمند صرفا جهت سرگرمی و یا به عنوان یک دوست باشیم!